Michael Faraday
Michael Faraday (ur. 22 września 1791, zm. 25 sierpnia 1867) - angielski fizyk i chemik.
Profesor Instytutu Królewskiego i Uniwersytetu w Oksfordzie, członek Royal Society, w młodości asystent H.B. Davy'ego.
Biografia[]
Michael Faraday w młodości
Michael Faraday urodził się 22 września 1791 roku. Był synem kowala. Uczył i wychowywał się w Londynie, jednakże ze szkoły potrafił tylko czytać, pisać. Pod koniec nauki w szkole potrafił liczyć proste zadania z arytmetyki. Jego rodzice należeli do rygorystycznej sekty religijnej Sandemanianów, powstałej w wyniku schizmy dokonanej w Kościele Szkocji. Z rodziny i Kościoła wyniósł nawyk dyscypliny i ciężkiej pracy, a gdy w wieku 14 lat został uczniem introligatora, wykorzystał tę okazję do lektury książek, które oprawiał, również poświęconym naukom ścisłym.
Pewnego dnia jeden z klientów, będący zafascynowany talentem Michaela Faradaya, nawiązał go z Davy'em. Gdy powstała potrzeba zatrudnienia w laboratorium asystenta, Davy zaangażował Faradaya.
Od 1813 roku był asystentem laboratoryjnym w Instytucie Królewskim w Londynie. Po odkryciu indukcji elektromagnetycznej Faraday przeprowadził mnóstwo doświadczeń, dając początek wielokierunkowym badaniom w dziedzinie magnetyzmu i elektryczności.
W 1833 roku Michael Faraday został profesorem w Instytucie Królewskim w Londynie.
Odkrycia naukowe[]
Michael Faraday skonstruował pierwszą prądnicę oraz znalazł wspólne cechy elektryczności i magnetyzmu.