Stella octangula - (in. gwiazda ośmioramienna, ośmiościan gwiaździsty, gwiazda z czworościanów) podstawowy wielościan gwiaździsty skonstruowany poprzez nałożenie na siebie dwóch przystających czworościanów foremnych lub stellację czworościanu foremnego. Inaczej mówiąc jest to czworościan foremny wydłużony o ostrosłupy doczepione do jego ścian. Jest to w pewnym sensie trójwymiarowy odpowiednik gwiazdy Dawida.
Posiada 12 krawędzi, 8 wierzchołków i 8(stellonych)/24 ściany będące trójkątami równobocznymi. W pewnym sensie spełnia kryteria wielościanu foremnego, z wyjątkiem wymogu wypukłości.
- Wzór na pole powierzchni
- ;,
gdzie oznacza długość krawędzi ściany tej bryły. Polem całkowitym stella octangula jest suma 24 pól powierzchni trójkątów równobocznych, które stanowią czwartą część ściany jednego czworościanu foremnego stellonego.
Odkrycie[]
Została nazwana w 1609 roku przez Johannesa Keplera. Nie był on jednak pierwszym odkrywcą gwiazdy z czworościanów. Sto lat wcześniej opisał ją Luca Pacioli w dziele De divina proportione z lat 1496–98. Paciolo nadał jej pierwotną nazwę "octahedron elevatus".
Ta strona zawiera treści z Wikipedii. Oryginalny artykuł był umieszczony pod nazwą Stella octangula. Lista autorów jest dostępna w historii strony.
Tekst z Wikipedii jest udostępniony na licencji CC-BY-SA-3.0], tej samej, co projekt Naukowa Wiki.